Szanowni Państwo,
Zebraliśmy się tutaj dzisiaj, aby pożegnać dyrektora, nauczyciela - Tadeusza Brzezińskiego. Człowieka niezwykłego, który przez całe swoje życie służył innym, kształtując umysły i serca wielu pokoleń, budując społeczność, będąc wzorem oddania i pracowitości.
Tadeusz Brzeziński urodził się 27 października 1929 roku we Lwowie. Po śmierci ojca w 1933 roku jego rodzina przeniosła się do Kołomyi, gdzie dorastał, wychowywany przez matkę Franciszkę. Wczesne lata swego życia spędził w cieniu trudnych doświadczeń.
W roku 1936 rozpoczął naukę w szkole powszechnej, do czerwca 1939 roku ukończył trzy klasy szkoły polskiej, a w 1941 roku klasę czwartą – już pod okupacją sowiecką, w czasie II wojny światowej. Trudy wojny i zmieniającej się rzeczywistości ukształtowały jego charakter – nauczyły odpowiedzialności, wytrwałości i wrażliwości na los drugiego człowieka. Gotowy do poświęceń i pracy dla wspólnego dobra.
W maju 1945 roku Tadeusz Brzeziński z rodziną wyjechał na „ziemie odzyskane”, początkowo do Poznania, następnie do Krzyża i jak pisał w swoich wspomnieniach cytuję: „Była to decyzja, która określiła miejsce mojego życia na długie lata.”
Ukończył gimnazjum w Trzciance, gdzie zdał maturę. W 1950 roku rozpoczął pracę jako nauczyciel w Szkole Podstawowej w Herburtowie koło Krzyża, a od 1951 roku w Szkole Podstawowej w Krzyżu, gdzie uczył historii, geografii i wychowania fizycznego. Ukończył państwowy kurs nauczycielski; w latach 1955 - 1958 – zaoczne studia nauczycielskie w Poznaniu; w latach 1961 - 1966 – zaoczne studia magisterskie w Opolu.
Od września 1967 roku był kierownikiem Szkoły Podstawowej w Krzyżu, od 1972 roku pełnił funkcję dyrektora szkoły, a od 1 stycznia 1973 roku – gminnego dyrektora szkół. Od 1985 roku do przejścia na emeryturę w 1991 roku był dyrektorem Szkoły Podstawowej nr 1 w Krzyżu Wielkopolskim.
Droga zawodowa Tadeusza Brzezińskiego była świadectwem jego niezwykłej pasji do edukacji. Przez ponad czterdzieści lat pracy kształtował umysły i serca wielu pokoleń. Służył uczniom, wychowując ich na ludzi mądrych i odpowiedzialnych. Jako nauczyciel, a następnie dyrektor, nie tylko przekazywał wiedzę, ale także wartości, które kształtowały charakter jego podopiecznych. Jego dewizą było „bądź prawdomówny, rzetelny i uczciwy, w swojej działalności pamiętaj zawsze o drugim człowieku.”
Za swoje zaangażowanie był wielokrotnie nagradzany i odznaczany, m.in. Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, medalami i licznymi dyplomami za zasługi w rozwoju oświaty i kultury.
Dziś żegnamy człowieka, który swoim życiem pokazał, że słowa „Bóg, honor, ojczyzna” to nie puste hasła, lecz codzienne zobowiązanie. Był dla nas wszystkich nauczycielem – nie tylko w szkolnych murach, ale także w sposobie życia, w postawie pełnej szacunku dla drugiego człowieka, w gotowości do niesienia pomocy.
Jego odejście zostawia w naszych sercach pustkę, ale i zobowiązanie – abyśmy my, jego uczniowie, przyjaciele, współpracownicy, kontynuowali dzieło, które rozpoczął. Niech pozostanie w naszej pamięci jako wzór człowieka prawego, skromnego i oddanego innym.
Dyrektor w swoich wspomnieniach pisał: „Na mój zespół mogłem zawsze liczyć i nigdy się nie zawiodłem. Byłem i jestem dumny z mojej szkoły”
Drogi Panie Tadeuszu,
Dziękujemy Ci za wszystko. Za Twoją mądrość, dobroć, poświęcenie i niezłomność. Twoje życie było darem dla nas wszystkich, a pamięć o Tobie pozostanie żywa w naszych sercach.
Spoczywaj w pokoju.